گل من با که نشستی که چنین خار شدی؟
این چه دردیست بگو از چه گرفتار شدی؟
باغبان غمزده درگوشه‌ی گلخانه‌ی عشق
آه و نفرین کـه بـوده که چنین زار شدی؟
قـاب عکـس تـو مگر زینت دیـوار نبود؟
قاب عکس چه کسی دیده و دیوار شدی؟
تـو نگاهت همه جا بـود زبان زد به شفا
چشم بیمـار که را دیـده و بیمار شـدی؟
تـو که خود معدن خوبی و محبت بودی
از چـه رو سنگ دل و در پـی آزار شـدی؟
مانده‌ام بعد تو با غصه و غم سنگ صبور
از چه رو بـامن دلخسته بـه پیکار شدی؟
رونوشت از @JanJiyarlr
