من شبیه کوهم امّا از وسط تا خورده‌ام
تو تصوّر می‌کنی چوبِ خدا را خورده‌ام
نه! خیال بد نکن، چوب خدا این‌گونه نیست
من هر آن‌چه خورده‌ام از دست دنیا خورده‌ام
ساده از من رد نشو ای سنگدل، قدری بایست
من همان « فرش ِ گران سنگم » ، فقط پا خورده‌ام
قطره‌ام امّا هزاران رود ِجاری در من است
غرق در دلشوره‌ام انگار دریا خورده‌ام
دائما در حال تغییرم، بپرس از آینه
بارها از دیدن تصویر خود جا خورده‌ام...!!!
ستار
ﭼــــﮕﻮﻧﻪ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺗﻠﻔﻦ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﺍﺩﻟﯿﺴﺖ ﻫﺎﺭﻭ در تلگرام و لاین ﺑﺪﺳﺖ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﻢ؟
ﺗﺮﻓﻨﺪ ﺍﻧﺤﺼﺎﺭﯼ ﻭ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ
ﻫﺮ ﻓﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ تلگرام ﺍﮐﺎﻧﺖ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﻓﻨﺪ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻫﺮﮐﯽ ﺭﻭ ﺑﺨﻮﺍﯾﺪ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﺪﺳﺖ ﺑﯿﺎﺭﯾﺪ.
ﺍﺑﺘﺪﺍ روی گروه مورد نظر کلیک کرده تا اعضا را به شما نشان دهد. سپس شخص مورد نظر را انتخاب کنید.
ﻭ ﻣﺘﻦ ﺯﯾﺮ ﺭﺍ ﻋﯿﻨﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﭘﯽ ﺍﻡ ﮐﻨﯿﺪ
ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻣﻮﺑﺎﯾﻠﺖ ﭼﻨﺪﻩ؟؟؟
ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺍﻡ ﺩﺍﺷﺖ ﺧﻮﺩﺵ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺷﻮ ﺑﻬﺖ ﻣﯿﺪﻩ ﺍﮔﻪ ﻧﺪﺍﺩ
ﺧﻮﺍﻫﺶ ﮐﻦ
ﺷﺎﯾﺪ ﺩﻟﺶ ﺳﻮﺧﺖ ﺩﺍﺩ :)
در برنامه ریزی و بررسی هایی که توسط مدیران انجام می شود باید مراقب باشند که نکات اصلی و فرعی با هم جابه جا نشوند. به داستان عبرت آموز زیر توجه کنید:
مردی با دوچرخه به خط مرزی می رسد. او دو کیسه بزرگ همراه خود دارد. مامور مرزی می پرسد : «در کیسه ها چه داری». او می گوید « شن »
مامور او را از دوچرخه پیاده می کند و چون به او مشکوک بود ، یک شبانه روز او را بازداشت می کند ، ولی پس از بازرسی فراوان ، واقعاً جز شن چیز دیگری نمی یابد. بنابراین به او اجازه عبور می دهد.
هفته بعد دوباره سر و کله همان شخص پیدا می شود و مشکوک بودن و بقیه ماجرا.....
این موضوع به مدت سه سال هر هفته یک بار تکرار می شود و پس از آن مرد دیگر در مرز دیده نمی شود.
یک روز آن مامور در شهر او را می بیند و پس از سلام و احوال پرسی ، به او می گوید : من هنوز هم به تو مشکوکم و می دانم که در کار قاچاق بودی ، راستش را بگو چه چیزی را از مرز رد می کردی؟ قاچاقچی می گوید : دوچرخه!
بعضی وقت ها موضوعات فرعی ما را به کلی از موضوعات اصلی غافل می کند.
به تـــاوان تـــمام زخم‌هایی کــه خــوردم،
زخــمی خــواهم زد کــه شــعله‌اش دنیـــا را فراگیرد
تــــر و خــشک با هـــم بــــسوزد …
دیگـــر هــیچ شــــغالی ادعای گـــــرگی نکند،
و دیگر هیچ شیری در جنگل نماند
چون این بار در لباس گرگ به جنگل خواهم رفت
گریه دارد رفتنت اما خجالت می‌کشم
روز و شب در دفترم طرح خیانت می‌کشم
با خودم درگیرم و از شعر گفتن خسته‌ام
دارم از تنهایی‌ام سیگار وحشت می‌کشم
می‌کشم تا خلسه‌های کافه های غرق دود
می‌کشم از حرف‌ها از چشم‌هایت می‌کشم
مثل یک دیوانه‌ی زنجیری عاقل شده
شعر می‌گویم به جای تیغ حسرت می‌کشم
نه نشد تا من بمیرم، گریه‌هایت حیف بود
روی سنگ قبر خود احساس غربت می‌کشم
لعنتی لبخند‌هایت را گرفتی، حیف شد
نخ به نخ انگار دارم حس لعنت می‌کشم
مثل دوران صمیمی و قشنگ کودکی
روی دستم بعد تو هر روز ساعت می‌کشم
عشق یعنی من وفادارم ولی دور از لبت
دست از آرامش و یک خواب راحت می‌کشم
مصطفی علیزاده
ﻋﮑﺎﺱ: ﻣﯿﺘﻮﻧﻢ ﺍﺯﺕ ﯾﻪ ﻋﮑﺲ ﺑﮕﯿﺮﻡ؟
ﭘﺴﺮ: ﮐﻪ ﭼﯽ ﺑﺸﻪ؟
ﻋﮑﺎﺱ: ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺒﯿﻨﻦ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺭﻧﺠﯽ ﺑﺮﺍﺩﺭﺗﻮ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎ ﺭﻭ ﮐﻮﻟﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ
ﭘﺴﺮ: ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﺑﻬﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯽ؟
ﻋﮑﺎﺱ: ﭼﻪ ﮐﻤﮑﯽ؟
ﭘﺴﺮ: ﮐﻤﺮﻡ ﺩﺭﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ. ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻋﮑﺲ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭﻣﻮ ﺗﺎ ﺧﻮﻧﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﺎﺷﯿﻨﺖ ﮐﻨﯽ؟
ﻋﮑﺎﺱ: ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﻋﺠﻠـــــــــﻪ ﺩﺍﺭﻡ ...
"همه میتونن ادعای آدم بودن بکنن ولی هر کسی نمیتونه آدم باشه... اگه درد رو احساس کردی زنده ای اما اگه درد دیگران رو احساس کردی انسانی..."
"دنیای ما این چنین است"
