من خرم؟

یاد اون بچه دوستم میوفتم که؛ توو مدرسه رو کیفش نوشتن «خر» با غم و اندوه و بغض اومده خونه؛ مامانش گفته عیب نداره کیفت رو برات با صابون تمیز می‌کنیم. گفته کیف رو ول کن، من خرم؟؟ من که اینقدر با همه مهربونم!
حکایت مواجهه من با آدم‌هاییه که یهو ازشون عجیب‌ترین بی‌مهری‌ها رو می‌بینم!

بنویس

بنویس: "آب"، جار بزن: "نان" تمام شد!
آن واژه‌های تلخ دبستان تمام شد!

بابا، درخت، داس، ڪبوتر، قفس، سکوت
آقا اجازه! دیڪته‌هامان تمام شد

بنویس: گرگ آمد و خط خورد خنده‌ها
دیگر دروغگویی "چوپان" تمام شد!

آقا اجازه! خون شهیدان چه می‌شود؟
آموزگار : هیس! پسر جان! تمام شد...!

دیروزمان به دغدغه آب و نان گذشت
امروز هم رسید به پایان، تمام شد

اما دلم خوش است ڪه تقدیر تلخمان
با فال‌های قهوه و فنجان تمام شد

مانند مشق‌های شبم بی‌خیال شعر
این شعر هم ڪنار خیابان تمام شد....

« رونوشت از @qazvin_abad »

چیز دیگری اهمیت نخواهد داشت / Nothing Else Matters

 

So close no matter how far
خیلی نزدیک، اهمیتی ندارد چقدر

Couldn’t be much more from the heart
از قلب‌هایمان که نمی‌تواند نزدیکتر باشد

Forever trusting who we are
همیشه به خودمان باور خواهیم داشت که چه کسی هستیم

And nothing else matters
و چیز دیگری اهمیت نخواهد داشت

 

Never opened myself this way
هرگز اینگونه حرف‌های دلم را بیان نکرده بودم

Life is ours, we live it our way
زندگی مال ماست، به روش خودمان در آن زندگی می‌کنیم

All these words I don’t just say
نمی‌خواهم این‌هایی که می‌گویم فقط حرف باشد

And nothing else matters
و چیز دیگری اهمیت نخواهد داشت

 

Trust I seek and I find in you
آن اعتمادی که به دنبالش بودم را در تو یافتم

Every day for us something new
هر روز برایمان چیزهای جدید اتفاق خواهد افتاد

Open mind for a different view
ذهنت را بر دیدگاه‌های جدید بگشا
And nothing else matters

و چیز دیگری اهمیت نخواهد داشت

Never cared for what they do
هرگز به کارهایی که انجام دادند اهمیت نداده‌ام

Never cared for what they know
هرگز به چیزهایی که می‌دانستند اهمیت نداده‌ام

But I know
اما من می‌دانم

 

So close no matter how far
خیلی نزدیک، اهمیتی ندارد چقدر

Couldn’t be much more from the heart
از قلب‌هایمان که نمی‌تواند نزدیکتر باشد

Forever trusting who we are
همیشه به خودمان باور خواهیم داشت که هستیم

No nothing else matters
و چیز دیگری اهمیت نخواهد داشت

 

Never cared for what they do
هرگز به کارهایی که انجام دادند اهمیت نداده‌ام

Never cared for what they know
هرگز به چیزهایی که می‌دانستند اهمیت نداده‌ام

But I know
اما من می‌دانم

 

Never opened myself this way
هرگز ذهنم را اینطور باز نکرده بودم

Life is ours, we live it our way
زندگی مال ماست، به روش خودمان در آن زندگی می‌کنیم

All these words I don’t just say
نمی‌خواهم این‌هایی که می‌گویم فقط حرف باشد

Now nothing else matters
و چیز دیگری اهمیت نخواهد داشت

 

Trust I seek and I find in you
آن اعتمادی که به دنبالش بودم را در تو یافتم

Every day for us something new
هر روز برایمان چیزهای جدید اتفاق خواهد افتاد

Open mind for a different view
ذهنت را بر دیدگاه‌های جدید بگشا

And nothing else matters
و چیز دیگری اهمیت نخواهد داشت

 

Never cared for what they say
هرگز به چیزهایی که می گفتند اهمیت نداده‌ام

Never cared for games they play
هرگز به بازی‌هایی که می‌کرده‌اند اهمیت نداده‌ام

Never cared for what they do
هرگز به کارهایی که انجام دادند اهمیت نداده‌ام

Never cared for what they know
هرگز به چیزهایی که می‌دانستند اهمیت نداده‌ام

And I know, yeah
اما من می‌دانم

 

So close no matter how far
خیلی نزدیک، اهمیتی ندارد چقدر

Couldn’t be much more from the heart
از قلب‌هایمان که نمی‌تواند نزدیک‌تر باشد

Forever trusting who we are
همیشه به خودمان باور خواهیم داشت که چه کسی هستیم

No nothing else matters
و هیچ چیز دیگری اهمیت نخواهد داشت

No nothing else matters
و هیچ چیز دیگری اهمیت نخواهد داشت

 

متالیکا / Metallica

مایلی سایرس / Miley Cyrus

 

متن رونوشت از slac.ir و LyricFind

کره فروش

مرد فقیرى بود که همسرش از ماست کره مى‌گرفت و او آن را به یکى از بقالى‌های شهر مى‌فروخت، آن زن کره‌ها را به صورت توپ‌های یک کیلویى در می‌آورد. 
مرد آن را به یکى از بقالى‌های شهر مى‌فروخت و در مقابل مایحتاج خانه را مى‌خرید.

روزى مرد بقال به اندازه کره‌ها شک کرد و تصمیم گرفت آن‌ها را وزن کند. هنگامى که آنها را وزن کرد، اندازه هر کره ۹۰۰ گرم بود. او از مرد فقیر عصبانى شد و روز بعد به مرد فقیر گفت: دیگر از تو کره نمى‌خرم، تو کره را به عنوان یک کیلو به من مى‌فروختى در حالى که وزن آن ۹۰۰ گرم است. 

مرد فقیر ناراحت شد و سرش را پایین انداخت و گفت: ما ترازویی نداریم، بنابراین یک کیلو شکر از شما خریدیم و آن یک کیلو شکر شما را به عنوان وزنه قرار دادیم. مرد بقال از شرمندگی نمی‌دانست چه بگوید. 

یقین داشته باش که: به اندازه خودت برای تو اندازه گرفته می‌شود.
« رونوشت از @jomelat_Nab »

ملانصرالدین و رافت حاکم

روزی ملانصرالدین خطایی مرتکب می‌شود و او را نزد حاکم می‌برند تا مجازات را تعیین کند.

حاکم برایش حکم مرگ صادر می‌کند اما مقداری رافت به خرج می‌دهد و به وی می‌گوید:
اگر بتوانی ظرف سه سال به خرت سواد خواندن و نوشتن بیاموزانی از مجازاتت درمی‌گذرم. ملانصرالدین نیز قبول می‌کند و ماموران حاکم رهایش می‌کنند.

عده‌ای به ملا می‌گویند: مرد حسابی آخر تو چگونه می‌توانی به یک الاغ خواندن و نوشتن یاد بدهی؟

ملانصرالدین می‌فرماید:
انشاءالله در این سه سال یا حاکم می‌میرد یا خرم...

[همیشه امیدوار باشید بلکه چیزی به نفع شما تغییر کند 😁]

« رونوشت از @ancient ™ »

آش نذری سلطان

"شاه سلطان حسین صفوی" آخرین پادشاه صفویه هنگام تهاجم افغان‌ها وقتی کشور را از دست رفته میدید، علمای اسلام را جمع و از آنان راه حل می‌خواهد.
روحانیون نیز با حیرت از اینکه چگونه این نابخردان کافر جسارت دست درازی به ملک صاحب‌الزمان را داشته‌اند، به سلطان اطمینان دادند با استعانت از خداوند و استغاثه از حضرت ولی عصر آنان را ناکام خواهند گذاشت. سپس ضمن برپایی مجالس دعا و روضه دستور طبخ آش نذری مخصوصی را نیز صادر فرمودند. اما چیزی نگذشت که خبر آوردند افغان‌ها به دروازه‌های اصفهان رسیده‌اند! آش پخته شد اما پیش از توزیع آن لشکریان افغان وارد کاخ شده و سلطان را دستگیر و آش نذری را هم میان سربازان خود توزیع نمودند.

8 سال سیاه بخاطر این جهل و حماقت‌ها بر این مردم و سرزمین گذشت... تا هنگامی که نادرشاه برخاست و افغان‌ها را از ایران بیرون راند. او در اولین اقدام دستور داد تا همه آخوندهای کشور را در پایتخت گرد آوردند. سپس رو به نمایندگان آن‌ها کرد و پرسید:
کار شما سیصد هزار نفر در این مملکت چیست؟!
مرجع و بزرگشان پیش آمده و گفت: قربانت گردم؛ این‌ها لشکر دعا و استغاثه به دامان خداوند باری تعالی هستند. به طور مثال هنگامی که دلاور مردان شما به جنگ می‌روند، اینان با دعا پیروزی‌شان را تضمین می‌کنند.

نادرشاه فریاد زد: احمق‌ها! وقتی اشرف افغان با ۳۰/۰۰۰  نفر اصفهان را فتح کرد، شما ۳۰۰/۰۰۰ نفر اگر بجای دعا در مقابل او ایستادگی کرده بودید این روزهای سیاه بر ما نمی‌رفت! سپس با تجهیز آنان به وسائل کشاورزی آن‌ها را روانه‌ی زمین‌های اطراف شهری کرده و با بستن گاو آهن به آخوندها آن‌ها را به شخم‌زنی در کشاورزی بجای خر و گاو وا داشت...

منبع: زندگینامه نادرشاه اثر جونس هنوی

« رونوشت از @bahsedagh‎‌‌‌‌‌‌ »

اندوه عالم

من غمگین نیستم، من «اندوه عالمم».

I'm not sad, I'm the 'sorrow of the world'.

لستُ محزوناً. أنا «حزن العالم».

صف مرگ

هربار خبر فوت کسی رو می‌شنوم، جمله یکی از رفقا میاد تو ذهنم که میگفت:
"یه نفر تو صف رفتیم جلو..."

گاو رو بکشید

ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﯾﻪ ﮔﺎﻭ ﭘﺎﺵ ﻣﯿﺸﮑﻨﻪ ﺩﯾﮕﻪ نمیتونه ﺑﻠﻨﺪﺷﻪ

ﮐﺸﺎﻭﺭﺯ ﺩﺍﻣﭙﺰﺷﮏ ﻣﯿﺎﺭﻩ.
ﺩﺍﻣﭙﺰﺷﮏ ﻣﯿﮕﻪ : "ﺍﮔﻪ ﺗﺎ 3 ﺭﻭﺯ ﮔﺎﻭ ﻧﺘﻮﻧﻪ ﺭﻭﻯ ﭘﺎﺵ ﻭﺍﯾﺴﺘﻪ ﮔﺎﻭ ﺭﻭ ﺑﮑﺸﯿﺪ"

ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺍﯾﻨﻮ ﻣﯿﺸﻨﻮﻩ ﻭ ﻣﯿﺮﻩ ﭘﯿﺶ ﮔﺎﻭ ﻣﯿﮕﻪ: "ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ"
ﮔﺎﻭ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ...
ﺭﻭﺯ ﺩﻭﻡ ﺑﺎﺯ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺪﻭ ﺑﺪﻭ ﻣﯿﺮﻩ ﭘﯿﺶ ﮔﺎﻭ ﻣﯿﮕﻪ: "ﺑﻠﻨﺪﺷﻮ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ ﺭﻭ ﭘﺎﺕ ﺑﺎﯾﺴﺖ"
ﺑﺎﺯ ﮔﺎﻭ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻪ ﺭﻭ ﭘﺎﺵ ﻭﺍﯾﺴﺘﻪ.
ﺭﻭﺯ ﺳﻮﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻣﯿﺮﻩ ﻣﯿﮕﻪ: "ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﭘﺎﺷﯽ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﻤﻮﻡ ﺑﺸﻪ ﻭ ﻧﺘﻮﻧﯽ ﺭﻭ ﭘﺎﺕ ﻭﺍﯾﺴﯽ ﺩﺍﻣﭙﺰﺷﮏ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﯽ"
ﮔﺎﻭ ﺑﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﺯﻭﺭ ﭘﺎ ﻣﯿﺸﻪ...
ﺻﺒﺢ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯ ﻣﯿﺮﻩ ﺩﺭ ﻃﻮﯾﻠﻪ ﻭ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ ﮔﺎﻭ ﺭﻭ ﭘﺎﺵ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺑﺮ ﻣﯿﮕﺮﺩﻩ ﻣﯿﮕﻪ:
ﮔﺎﻭ ﺭﻭ ﭘﺎﺵ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﻩ! ﺟﺸﻦ ﻣﯿﮕﯿﺮﯾﻢ "ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺭﻭ قربونی ﻛﻨﻴﺪ"
« رونوشت از @jomelat_Nab »

نیمه راه

کسى را نیمه راه ترک نکنید،
شاید این مسیر او نبوده و فقط بخاطر تو آمده بود :)
« مصطفی محمود »