رو به روی پنجره دیوار باشد بهتر است
بین ما این فاصله "بسیار" باشد بهتر است
من به دنبال کس‍ی بودم که "دلسوزی" کند
همدمم این روزها سیگار باشد بهتر است
من نگفتم آنچه حلاج از تو دید و فاش کرد
سر نوشت "رازداری" ، دار باشد بهتر است !
خانه‌ی بیچاره‌ای که سرنوشتش زلزله است
از همان روز نخست آوار باشد بهتر است
گاه نفرت حاصلش عشق است ، این را درک کن
گاه اگر از تو دلم بیزار باشد بهتر است
« حسین زحمتکش »
ای صبا با تو چه گفتند
که خاموش شدی ،
چه شرابی به تو دادند
که مدهوش شدی ،
تو که آتشکده عشق و محبت بودی
چه بلا رفت که
خاکستر و خاموش شدی ،
تو به صد نغمه ٬ زبان بودی و
دل‌ها همه گوش ،
چه شنفتی که زبان بستی و
خود گوش شدی ،
خلق را گرچه وفا نیست
ولیکن گل من ؛
نه گمان دار که رفتی و
فراموش شدی ...!
" شهریار "
امروز ظهر شیطان را دیدم!
نشسته بر بساط صبحانه و آرام لقمه برمی‌داشت…
گفتم: ظهر شده، هنوز بساط کار خود را پهن نکرده‌ای؟ بنی آدم نصف روز خود را بی تو گذرانده‌اند…
شیطان گفت: خود را بازنشسته کرده‌ام. پیش از موعد!
گفتم:… به راه عدل و انصاف بازگشته‌ای یا سنگ بندگی خدا به سینه می‌زنی؟
گفت: من دیگر آن شیطان توانای سابق نیستم. دیدم انسان‌ها، آنچه را من شبانه به ده ها وسوسه پنهانی انجام می‌دادم، روزانه به صدها دسیسه آشکارا انجام می‌دهند. اینان را به شیطان چه نیاز است؟
شیطان در حالی که بساط خود را برمیچید تا در کناری آرام بخوابد، زیر لب گفت: آن روز که خداوند گفت بر آدم و نسل او سجده کن،
نمی دانستم که نسل او
در زشتی و دروغ و خیانت،
تا کجا می تواند فرا رود،
و گرنه در برابر آدم به سجده می رفتم
و
می گفتم که: همانا تو خود پدر منی...
